"Baśń zimowa" Ryszarda Przybylskiego [Książki spod lady]

Współcześnie głównym przekazem jest obraz. W świecie photoshopa każdy może być „piękny”. Króluje kult ciała, młodości, zdrowia. Jak w tym wszystkim odnajduje się człowiek w sędziwym wieku? „Pomijając jednostki sławne, wpływowe i podziwiane, starców spycha się na ogół poza nawias społeczeństwa. Bardzo często jest to po prostu śmieć. Toteż dożyć starości nawet dzisiaj znaczy często zstąpić do otchłani poniżenia” – to cytat z utworu Ryszarda Przybylskiego „Baśń zimowa. Esej o starości”.

Autor w swojej książce nie poucza, nie daje gotowych rozwiązań, ale przez liczne odwołania, aforyzmy, przykłady pobudza czytelnika do refleksji. Bohaterami „Baśni zimowej” są filozofowie, poeci, artyści różnych epok historycznych. Spotkamy m.in. Michała Anioła, Immanuela Kanta, Tadeusza Różewicza i wielu innych. Ich poszczególne historie tworzą jedną spójną całość – zmagania człowieka u schyłku życia.

Przybylski ukazuje nam świat, który nie jest dziś modny, czyli świat ludzi starszych. Jest on niejednokrotnie przepełniony bólem i chorobą, ale także skrzętnie schowany, upchnięty pod stosy kolorowych, wyretuszowanych zdjęć... Czasem jednak i on się wymyka, budząc w nas... No właśnie, co? Zachęcam, aby sięgnąć po esej Ryszarda Przybylskiego i samemu odnaleźć odpowiedź na to pytanie. Utwór jest napisany przepięknym językiem, pełnym metafor, alegorii, porównań. Baśniowość przeplata się z faktami, a poezja z prozą.

Autorka: Hanna Węzka

Zapraszamy do zapoznania się z innymi recenzjami bibliotekarzy, które publikujemy w cyklu KSIĄŻKI SPOD LADY