„Pamięć Babel” to tom trzeci sagi fantastyczno-przygodowej „Lustrzanna” autorstwa Christelle Dabos. Francuski bestseller został przetłumaczony na 20 języków, przeznaczony jest dla młodzieży 14+ i dorosłych. W Polsce ukazał się nakładem wydawnictwa Entliczek.
Opinia Sol
Czekałam, tęskniłam. Miałam syndrom odstawienia i braki w wiedzy po Zaginionych z Księżycowa, którzy zostawili mnie rozedrganą w obawie o losy bohaterów. Ze znakiem zapytania w zaskoczonych oczach.
I oto jest. Pamięć Babel, wyczekana, wytęskniona. Pół roku minęło jak jeden dzień, a jednocześnie jak dwa lata i siedem miesięcy. A czymże jest moje pół roku, wobec dwóch lat i siedmiu miesięcy Ofelii?
A ona naprawdę mnie zaskoczyła. Dojrzała, nabrała odwagi i własnej woli. Ma dla kogo walczyć, ktoś się dla niej liczy. Nie siedzi i nie czeka, aż wszystko wokół niej stanie się samo, tylko chwyta się z życiem za bary i działa, za broń mając tylko umysł i talent.
Nie wszystko jest jej zasługą, bo niejednokrotnie los, przypadek, siła wyższa pomaga jej poprzez innych napotkanych bohaterów, ale to nie tak, że dziewczyna jest czyjąś marionetką. Wykorzystuje pomoc, ale plan ma własny i trzyma się go, nie zbacza z obranej ścieżki, mając jeden cel.
A pan Thorn…
Każe czekać na siebie naprawdę długo! Pojawia się ciągle w myślach Ofelii, ale osobiście… No musiał mieć wielkie wejście, wielkie jak on sam. I jak już wszedł, to mnie tak wkurzył! Ale tak, że aż przestałam go poznawać. No, bo jak to tak? Mój pan Thorn?!
Ale, ale… On też nie wypadł przecież sroce spod ogona i jak to on, zawsze ma plan, zawsze działa w jakimś, sobie tylko znanym, celu. I bez obaw. Wkurzenie na niego przeszło mi dzięki jednemu wypowiedzianemu przez niego zdaniu. Jakiemu? Na pewno się zorientujecie, gdy już do niego dotrzecie 😉
Każdy tom Lustrzanny jest inny. Pamięć Babel nie przypomina swoich poprzedniczek ani w rytmie, ani w konstrukcji, ani nawet tak bardzo w bohaterach, bo ci nam już znani zmieniają się przez lata dzielące wydarzenia drugiej i trzeciej części. Jedyne, co pozostaje takie samo, to moc zauroczenia czytelnika. Moc wciągnięcia w ten świat, własna grawitacja i urok, jaki rzuca. Ta historia powoli wsiąka w czytelnicze serce i nie daje się usunąć, jeszcze na długo po lekturze każąc zastanawiać się, co będzie dalej.
A będzie, to pewne. Pytań bez odpowiedzi nadal jest mnóstwo. Jasne, część zagadek zyskuje swoje rozwiązanie, ale w to miejsce pojawiają się nowe. I nowe kłopoty, z których bohaterowie będą musieli znaleźć wyjście.
Nie mogę się już doczekać, kiedy poznam zakończenie tej historii, a jestem pewna, że będzie co poznawać.
Ocena Sol: 10/10
Opinia Ilkanis
Ostatnio nieczęsto zdarza mi się przysiąść do książki i przeczytać ją tak „na raz”. Z „Pamięcią Babel” udało mi się to bez problemów. Książkę przeczytałam w jeden dzień i to odmawiając sobie oglądania ulubionego serialu, bo przecież książka nie poczeka!
Jak już widzicie, opinia będzie mega przychylna, bo ja się po prostu zakochałam w tej historii. To co się dzieje w tym tomie, jest nie do opowiedzenia. Jest tyle niebezpieczeństw, tajemnic (nowych szczególnie), emocji, że nie mogłam oderwać się od lektury.
W „Pamięci Babel” Ofelia skupia się na poszukiwaniach Thorna, jest zdeterminowana, żeby go znaleźć, a wszystkie wskazówki prowadzą ją do arki Babel.
To co odkrywa Ofelia, jest doprawdy niezwykłe. Zanim podeszłam do lektury trochę się bałam tego upływu czasu, bo między drugim a trzecim tomem mijają prawie trzy lata. To trochę dużo i tego osobiście bardzo nie lubię w książkach. Niemniej tu było wszystko tak doskonale wyważone w punkt.
Animatorka przeżywa różne historie i wpada na różne tropy, które mnie osobiście zatkały. Owszem, na parę rzeczy sama wpadłam, ale też nie do końca. Ten tom dał mi więcej pytań niż odpowiedzi i zbudził we mnie tak wielkie chęci na kolejną część, że nie wiem.
Pokochałam ten świat jeszcze bardziej. Relacja między Thornem (OMG jaki on jest kochany) i Ofelią jest tak piękna, chociaż nie ukrywam, że dość trudna. Widać ich miłość i to nie przez takie czułe gesty, ale ogólnie przez ich zachowanie.
Bardzo dużo nieoczekiwanych rzeczy się dzieje. Jak już wspominałam – wiele nowych tajemnic. Na niektóre pytania znajdujemy odpowiedzi, ale pojawiają się nowe, więc w sumie jesteśmy w punkcie wyjścia.
To naprawdę niesamowita kontynuacja przecudnej serii. Lustrzanna trafiła do grona ulubionych i koniec, nikt mi jej stamtąd nie wygoni.
Pozostaje teraz tylko problem… JAK JA MAM WYTRZYMAĆ, CZEKAJĄC NA OSTATNI TOM?!
Ocena Ilkanis: 10/10
Opinia Emme
„Pamięć Babel” była przeze mnie najbardziej wyczekiwaną książką w 2020 roku. Czy dostałam to, czego oczekiwałam? Nie do końca, niemniej dalej uważam, że cały cykl jest jednym z lepszych i ciekawszych, który został wydany w ostatnich latach.
„Pamięć Babel” jest trzecim tomem serii. I przykro mi to mówić, ale uważam, że trzeci tom jest najsłabszy. Dobry, ale najsłabszy.
W tym tomie zmieniamy arkę, poszukujemy Thorna i staramy się rozwiązać zagadkę, z którą zostawiła nas autorka pod koniec drugiego tomu.
Ponad połowa książki ma znikomą akcję. Fabuła posuwa się do przodu dość leniwie. Ta część książki, choć interesująca, zaczęła robić się nudna. Na szczęście w końcu pojawia się Thorn, główny wątek zaczyna się rozkręcać i akcja nabiera tempa. Końcówkę książki jak zwykle czyta się z zapartym tchem.
Nowi bohaterowie są przyjemni, jednak nie na tyle ciekawi, abyśmy zapomnieli dla nich o postaciach z dwóch poprzednich części. Tęskniłam za Archibaldem i Berenildą i żałuję bardzo, że autorka poświęciła im tak mało czasu. Ich wątki zostały jednak tak zakończone, że z całą pewnością otrzymają więcej uwagi w ostatnim tomie całej serii.
Jestem niesamowicie ciekawa, jak autorka zakończy cały cykl. Mam ogromną nadzieję, że nie rozczaruje nas wszystkich.
Ocena Emme: 8/10
Foto: Sol
Recenzja powstała w ramach współpracy z grupą recenzentek z grupy
Fantastyka na luzie – książka, film, serial
Grupa dyskusyjna: https://www.facebook.com/groups/fantastyka/
Bookstagram: https://www.instagram.com/fantastyka_na_luzie/
Fanpage: https://www.facebook.com/FantastykaNaLuzieFP
